Lina Shaikhouni/ BBC Dünya Servisi
İsmail Alrij, altı yaşındaki oğlu Mustafa’yı hastanede bırakmıştı ki yer şiddetle sarsılmaya başladı. Bina çökmeye başlayınca, İsmail en kötüsünün olmasından korktu.
İsmail, bir dizi sesli WhatsApp bildiriminde yaşananları bana, “Sonra deprem daha da şiddetlendi. “Elektrikler kesildi ve hastanenin cam girişi çatlamaya başladı.”
“Kıyamet günüydü. Oğlumu enkazdan nasıl çıkaracağımı düşünmeye başladım”
Bir dakika sonra Mustafa bağırarak ve ağlayarak ona doğru koşmaya başladı. Bağlanmış serumu çözdüğü için kolundan kan akıyordu.
İsmail daha sonra sadece kendi oğlunun değil, karanlıkta binadan panikleyen diğerlerinin de yardımına koştu. Hemşireleri ve doğum yapmak üzere olan bir kadını arabasında 20 dakika beklettikten sonra aceleyle kendi ailesine ne olduğunu görmek için konuta gitti.
İsmail’in karısı ve diğer çocuğu iman içindeydi ve meskenleri hâlâ ayaktaydı.
Suriye’nin kuzeybatısındaki Al Dana’da durum kaotik ve umutsuz. İsmail iki dairenin yıkıldığını görmüş ancak elektrik ve internet olmadığı için acil yardım çağıramamış.
Bu binalarda hayatta kalan olup olmadığını görmek için birinin gelmesi bir saat sürdü.
Kuzeybatı Suriye’deki doktorlar, beyin sarsıntısından sonra ihtiyaçlarının çok büyük olduğunu söylüyor.
Al Dana, İdlib’de muhalefetin elindeki Türkiye ucuna yakın bir yer. Rastgele bir kamu hizmetinin olmadığı yerlerde, sivil savunma birimleri tek acil durum görevlileridir. Ancak yıkımın boyutu, bunların herkese ulaşmasını imkansız kılıyor.
7.8 büyüklüğündeki depremden birkaç saat sonra gazeteci İsmail çevreyi gezmeye gitti.
“Yıkım inanılmaz, en çok etkilenen bölgeler daha önce Suriye hükümeti veya Rus güçleri tarafından bombalanan bölgeler” diyor.
İsmail, Suriye hükümeti kontrolündeki Halep’in kuzeyindeki Atareb’de düzinelerce apartmanın yıkıldığını gördü.
“Ekipman eksikliği nedeniyle kurtarma ekiplerinin ulaşamadığı birçok bina ve mahalle var. “Uluslararası kuruluşların yardımına gerçekten ihtiyacımız var” diyor.
Ağırlıklı olarak Suriye’de faaliyet gösteren bu kümelenmelerden biri, muhalefetin elindeki ülkenin kuzeybatısındaki hastanelerin temelini oluşturan Suriye Amerikan Tıp Derneği’dir (Sams).
Sam’in Atareb’deki hastanesine çağrılan Dr. Osama Salloum, sarsıntının ilk birkaç saniyesinde “neler olduğunu anlamadığını” açıklıyor.
“Ölümün yaklaştığını hissettim. “Binaların yıkıldığını ve kayaların düştüğünü duyabiliyordum” diyor.
Hastaneden ayrıldığında 53 ölü olduğunu belirten Salloum, sayının 120’ye çıktığını ve yaralıları sayamadığını söylüyor.
Deprem, ülkenin kuzeyindeki hükümet kontrolündeki bölgeleri de vurdu. Aya, deprem meydana geldiğinde sahil kenti Lazkiye’de ailesini ziyaret ediyordu.
26 yaşındaki Aya, elektrikler kesildiğinde annesi ve üç kardeşiyle yatıyordu.
“Yataktan kalktım ama beni neyin uyandırdığından emin değildim. “Ailemin diğer üyelerinin uyandığını görünce neler olduğunu anladım” diyor.
“Depremin şiddeti nedeniyle hareket edemedik. Olduğumuz yere düştük” diyor.
“Şok oldum ve hareket edemedim. Duvarların nasıl sallandığını ve ileri geri sallandığını gördüm. Durumun ne kadar çılgınca olduğunu sana anlatamam.”
